Jak zhakować punkt widzenia świata?

Jak zhakować 
punkt widzenia świata?

Światowe marki i uniwersytety od lat i coraz częściej organizują hackathony. Czemu? Bo to droga na skróty do przyszłości. Hackathony to wbrew pozorom lingwistycznym nie tajemne bractwa hakerów ;) ale maratony programowania. Pojęcie hack jest tu używane w znaczeniu programowania eksploracyjnego, a nie umiejętności łamania zabezpieczeń sieci i komputerów.

Hackathony to wydarzenia skupiające ludzi z branży IT, programistów i innych specjalistów związanych z rozwojem oprogramowania, takich jak graficy, informatycy, managerowie, tech-leaderzy, badacze, matematycy, czy też osoby zajmujące się analizą danych statystycznych, Big Data lub sztuczną inteligencją.

Te eventy mające charakter konkursu to pole do popisu dla utalentowanych i zaangażowanych w konkretną problematykę zespołów, które przez kilka dni pracują nad projektami tworzącymi nowe rozwiązania lub ulepszając już istniejące.  

Przepis na udany hackathon jest dość prosty: trzeba postawić genialne umysły przed ważką trudnością, z którą zmaga się świat, dodać element rywalizacji, obiecać cenną nagrodę i miejsce w annałach nauki. Efekt? Natychmiastowa zmiana świata na lepsze – czyli to, co w NIEWIDOCZNYCH lubimy najbardziej!

Nie zdziwi Cię zatem, że planujemy już organizację naszego cyklicznego hackathonu na rzecz dostępności. Już nie możemy się doczekać – ale o szczegółach obiecujemy opowiedzieć więcej innym razem. Póki co chcemy pokazać Ci, jak robią to inni i jak wiele niesamowitych narzędzi i korzyści dla świata niewidocznych zrodziło się właśnie podczas hackathonów technologii wspierających i wspomagających.

Każdy człowiek doświadcza
jakiejś formy niepełnosprawności

Korzyścią, jaka wynika z organizacji hackathonów, jest szansa rozwiązywania w ich toku konkretnych problemów. Uczestnicy biorą na warsztat wyzwania z danej dziedziny życia – a jest co robić praktycznie we wszystkich newralgicznych obszarach naszej cywilizacji: od ekologii, ekonomii, energetyki po zrównoważony rozwój miast, rozwój społeczeństw obywatelskich, czy też najbardziej interesujące nas tu zagadnienia dostępności i włączenia.    

Sprawczy potencjał hackathonu jest ogromny i może zdziałać przysłowiowe cuda. Zobaczmy to na konkretnych przykładach hackathonu marki Microsoft. Spośród wielu chcemy przyjrzeć się właśnie temu nie tylko ze względu na skalę i rozmach przedsięwzięcia, ale poruszeni słowami Pratimy Amonkar, przewodniczącej ds. różnorodności i innowacji oraz dostępności w firmie Microsoft w regionie APAC:

„Dostępność to podróż w przyszłość, w której każdy będzie mógł uczestniczyć. Obecnie ponad miliard ludzi na świecie identyfikuje się z niepełnosprawnością, ale w pewnym momencie życia każdy człowiek doświadcza jakiejś jej formy. Niezależnie od tego, czy jest to tymczasowe jak złamane ramię, czy sytuacyjne jak noszenie niemowlęcia, czy też trwałe.”

Droga na skróty do dostępności
dla wszystkich

AI for Accessibility (w skrócie AI4A) to coroczny wirtualny hackathon firmy Microsoft, organizowany dla zespołów z regionu Azji i Pacyfiku, którego celem jest rozwiązywanie problemów i opracowywanie rozwiązań dla bardziej włączającego i dostępnego społeczeństwa. To ogromne przedsięwzięcie: w 2023 r. 119 zespołów studentów z 7 uniwersytetów tworzyło podczas AI4A aplikacje odpowiadające na wyzwania stojące przed osobami niepełnosprawnymi w codziennym życiu.

Wyzwania podzielone na kategorie: Życie codzienne, Zatrudnienie, Komunikacja i Edukacja, zapewniły studentom autentyczne scenariusze i sytuacje, z jakimi borykają się osoby niepełnosprawne. Ściśle związane z życiem codziennym, obejmowały przeszkody, których nie mogą wykryć białe laski, korzystanie z bankomatów, aplikacji cyfrowych, urządzeń do gotowania i higieny osobistej.

Przykładowo w obszarze Zatrudnienie stwierdzenia obejmowały dopasowanie stanowiska pracy, szkolenia, ocenę, wsparcie podczas rozmów kwalifikacyjnych i nawigację w miejscu pracy. W części Komunikacja studenci sprawdzali, jak wyjaśniać mimikę twarzy podczas wideokonferencji, automatyzując terapię logopedyczną, a w Edukacji, jak udostępniać naukę społecznościom wiejskim.

Zwycięskie zespoły w każdym kraju wykazały się głębokim zrozumieniem dostępności, zaprojektowały innowacyjne, oryginalne rozwiązania i wykazały chęć podejmowania ryzyka w dążeniu do tworzenia wartości dla osób niepełnosprawnych. Aby wdrożyć swoje rozwiązania, studenci musieli wykazać wpływ w świecie rzeczywistym, modele biznesowe i plany wejścia na rynek.

Podziwiajmy siedem najlepszych projektów i oczywiście trzymajmy kciuki za jak najszybsze wdrożenia.

Powiedz: AI

Indonezyjski zespół Prambanan z Uniwersytetu Telkom opracował projekt Katakan AI (co w języku indonezyjskim oznacza powiedz AI). To jedyne w swoim rodzaju rozwiązanie umożliwiające osobom niesłyszącym lub niedosłyszącym skuteczniejszą komunikację wirtualną. Łącząc funkcje Azure Cognitive Services, Microsoft Translator i okno czatu AI, zespół zaprojektował samodzielną aplikację na komputery stacjonarne i platformę mobilną, a także wtyczkę do przeglądarki dla innych narzędzi, służące do wirtualnych spotkań. 

Inteligentna bransoletka

Na Filipinach zespół Cognitics z Uniwersytetu Filipińskiego Batangas wynalazł inteligentną opaskę na nadgarstek, do proaktywnego podawania leków. Połączywszy sztuczną inteligencję z technologią psychometryczną, opaska służy do reagowania w sytuacjach kryzysowych, zapewniając szybki sposób wykrywania parametrów awaryjnych i podawania niezbędnych leków.

Czujne oko

Zespół A-EYE z Uniwersytetu Technologicznego w Malezji opracował prototyp aplikacji, która ma pomóc osobom niewidomym lub słabowidzącym w bezpiecznym poruszaniu się po drogach. Dzięki usłudze Azure Custom Vision ten funkcjonalny prototyp ostrzega o pobliskich obiektach, zapobiegając ewentualnym kolizjom.

Czuła nawigacja

Zespół WRAP z Narodowego Uniwersytetu w Singapurze opracował NAVI, aplikację nawigacyjną zaprojektowaną tak, by umożliwić osobom niewidomym lub słabowidzącym bezpieczne podróżowanie. NAVI oferuje dźwiękowe wskazówki dotyczące trasy i wykorzystuje sztuczną inteligencję do wykrywania przeszkód i oznaczeń ulicznych w czasie rzeczywistym za pomocą aparatu w smartfonie. Co więcej, aplikacja akceptuje wprowadzanie mowy, co zapewnia wygodne sterowanie i zapewnia przyjazny dla użytkownika interfejs z dużym wyświetlaczem i sygnałami dźwiękowymi, zapewniającymi łatwość obsługi.

Więcej niż na ucho

Zespół reprezentujący Instytut Technologii Informacyjnych Sri Lanki przedstawił projekt Hear Me, czyli usłysz mnie. To aplikacja oparta na AR (ang. augmented reality czyli rzeczywistość rozszerzona) służąca do samodzielnego uczenia się dla dzieci niesłyszących lub niedosłyszących. Ta interaktywna platforma zapewnia bogate środowisko edukacyjne, które poprawia umiejętności komunikacyjne i rozwój poznawczy, stanowiąc nieocenione źródło informacji dla dzieci porozumiewających się za pomocą języka migowego.

Inteligentna prezentacja

W Tajlandii zespół DEVA z Politechniki Króla Mongkuta w Thonburi zaprezentował Neon, generator prezentacji obsługujący sztuczną inteligencję, który pomaga osobom niewidomym lub słabowidzącym, podkreślając głęboki wpływ technologii na zwiększanie ich niezależności i jakości życia.

Towarzysz wymowy

Zespół ATP z Królewskiego Instytutu Technologii Melbourne w Wietnamie przedstawił AI SpeechCompanion (w wolnym tłumaczeniu towarzysz wymowy), czyli aplikację wspierającą osoby jąkające się. Rozwiązanie zapewnia spersonalizowane doświadczenie dostosowane do możliwości każdej osoby, umożliwiając jej robienie notatek, ćwiczenie mówienia i otrzymywanie zachęt. Dzięki temu osoby jąkające się zyskają większą pewność siebie, co wzmocni je w codziennym życiu.

Maraton to nie tylko podróż
- to zawsze dobra wiadomość

Historia starożytna inspiruje po dziś dzień, prawdaż? Wyzwaniem hackathonów, współczesnych maratonów programowania, zawsze jest podróż, mająca na celu lepsze zrozumienie niepełnosprawności. A stworzenie nowej technologii wspomagającej lub rozwiązanie bariery dostępności, którą napotykają osoby o dowolnej niepełnosprawności – to dobra nowina dla wszystkich niewidocznych.

Organizatorzy hackathonów zawsze zachęcają zespoły, aby rozważały projekty, które usuną ich własne bariery dostępności – jeśli mają w zespole osoby niepełnosprawne – lub aby nawiązały kontakt z osobami niepełnosprawnymi, by dowiedzieć się z pierwszej ręki o tym, co sprawi, że świat stanie się dla nich bardziej dostępny. Zaangażowanie w rozmowy z osobami niepełnosprawnymi, uczenie się o ich doświadczeniach, a także opiniowanie i prototypowanie w ścisłej współpracy z niewidocznymi, to warunek udanego projektu.

O innych hackathonach i genialnych pomysłach opowiemy w kolejnych artykułach. Do poczytania!